Dychawica oskrzelowa, zwana powszechnie astmą, jest przewlekłą chorobą układu oddechowego. Silne duszności, świszczący oddech, ból w klatce piersiowej i uciążliwy kaszel, to najczęstsze objawy, które pojawiają się wskutek obcowania z określonymi czynnikami lub w pewnych sytuacjach. Czy aktualna medycyna umożliwia całkowite wyleczenie astmy oskrzelowej?

Czy astma oskrzelowa jest uleczalna?

 

Astma oskrzelowa to choroba, która występuje w kilku postaciach. Specjaliści najczęściej wyróżniają poniższe fenotypy tego schorzenia:

• astma atopowa (alergiczna) będące rezultatem nadwrażliwości organizmu na konkretny bodziec lub bodźce
• astma nieatopowa np. wywołana infekcjami układu oddechowego
• astma zawodowa, która związana jest ze środowiskiem pracy i tamtejszymi czynnikami o negatywnym wpływie na drogi oddechowe np. pył w kopalni, mąka w piekarni, opiłki metalu w hucie
• astma odziedziczona przez dziecko od chorujących rodziców

Wszystkie wyżej wymienione przypadki odnoszą się do schorzenia związanego z przewlekłymi zmianami zapalnymi w oskrzelach, które nie są możliwe do wyleczenia. Niemniej jednak aktualna medycyna i farmakologia dają astmatykom szansę skutecznego kontrolowania własnego stanu zdrowia – do tego stopnia, że ryzyko występowania kolejnego ataku choroby jest zminimalizowane do zera, a samo schorzenie nie wpływa na codzienne funkcjonowanie.

Jak kontrolować astmę oskrzelową?

 

Kontrolowanie astmy jest możliwe dzięki stosowaniu odpowiednich leków. Głównymi środkami farmakologicznymi są wziewne leki przeciwastmatyczne, które stanowią połączenie antyzapalnych glikokortykosteroidów i β2-mimetyków długo działających odpowiedzialnych za utrzymywanie optymalnej drożności oskrzeli. Największą zaletą tej grupy leków jest forma ich aplikacji – wziewy oddziałują bezpośrednio na układ oddechowy, co sprawia, że składniki aktywne docierają do miejsc najbardziej potrzebujących ich terapeutycznych właściwości.

W przypadku ciężkiej postaci astmy, które jest trudna do kontrolowania przy pomocy GKS i β2-mimetyków LABA, poleca się stosowanie przeciwciał anty-IgE. Rekombinowane, humanizowane przeciwciała monoklonalne zawarte w preparacie o nazwie omalizumab przyczynia się do obniżenia poziomu wolnych IgE. Ponadto lek pozwala na ograniczenie napływu eozynofilów oraz umożliwia zachowanie optymalnej funkcjonalności dróg oddechowych. Niestety leczenie omalizumabem w Polsce jest dość kosztowne, co oznacza, że nie każdy pacjent może sobie pozwolić na tego typu terapię.

Alternatywą dla przeciwciał anty-IgE jest wykonanie immunoterapii, którą powszechnie określa się mianem odczulania. Immunoterapia polega na kontrolowanym drażnieniu nadwrażliwego układu odpornościowego czynnikiem wyzwalającym reakcję alergiczną. Stopniowe oswajanie się z alergenem umożliwia wyrobienie w organizmie dostatecznego poziomu tolerancji i odporności na szkodliwą rolę. Należy pamiętać, że odczulanie musi być przeprowadzone pod kontrolą lekarza – alergologa – bo samodzielne próby, mogą skończyć się dla astmatyka realnym zagrożeniem życia wskutek ataku duszności.

W celu kontrolowania astmy poleca się także zmianę dotychczasowego stylu życia:

• wykonywanie ćwiczeń oddechowych
• systematyczne wietrzenie pomieszczeń
• rzucenie papierosów i unikanie ekspozycji na dym tytoniowy
• wprowadzenie regularnej aktywności fizycznej i zdrowego odżywiania w celu kontroli prawidłowej masy ciała
• wykonywanie zabiegów aromaterapeutycznych np. inhalacje przy użyciu gorącej wody z solą i olejkami zapachowymi dla wsparcia dróg oddechowych

Bibliografia:

1. Idzik K. „Czynniki środowiskowe i genetyczne wpływające na rozwój alergii dróg oddechowych.” Medycyna Środowiskowa 2012, 15(4): 142-149.
2. Balińska-Miśkiewicz W. „Diagnostyka i leczenie astmy oskrzelowej u osób dorosłych.” Farmacja Polska 2009, 65(11): 793-803.