Leczenie astmy wymaga wdrożenia farmakoterapii. Jednak astmatycy muszą pamiętać, że w trakcie walki z uciążliwymi dolegliwościami muszą zachować ostrożność – niektóre leki są niewskazane podczas występującej nadwrażliwości organizmu. Które środki farmakologiczne nie powinny być stosowane przez osoby cierpiące z powodu astmy?

Które leki nie są rekomendowane astmatykom?

 

Większość pacjentów borykających się z problemem astmy musi uważać w kwestii stosowania innych preparatów leczniczych. Istnieje bowiem dość duże prawdopodobieństwo, że użyte środki farmakologiczne okażą się przyczyną dodatkowych problemów, aniżeli przyniosą pożądane rezultaty. Warto więc zawczasu wiedzieć, które leki nie są wskazane do użycia przez astmatyków.

Alergia na aspirynę i inne NLPZ

 

Kwas acetylosalicylowy jest niezwykle częstą przyczyną astmy alergicznej, którą określa się charakterystycznym mianem astmy aspirynowej. Uczulenie na kwas acetylosalicylowy i jego pochodne skutkuje powolnymi postępującym skurczem dróg oddechowych, co potęguje uczucie duszności. Podobne nieprawidłowości mogą nastąpić w przypadku innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych np. diklofenaku, ibuprofenu czy naproksenu. Znacznie bezpieczniejszym rozwiązaniem jest sięgnięcie po paracetamol, meloksykam czy NLPZ nowej generacji, czyli koksyby.

Niebezpieczne interakcje

 

Zdecydowana większość pacjentów cierpiących z powodu astmy stosuje wziewne glikokortykosteroidy (np. budezonid) lub preparaty złożone (np. budezonid + formoterol). Leki te są wykorzystywane z uwagi na wartościowe działanie przeciwzapalne i wspierające doraźne udrożnienie dróg oddechowych, zwłaszcza w trakcie napadu duszności.
Niemniej jednak należy mieć świadomość, że leki dla astmatyków mogą wchodzić w interakcje z innymi środkami farmakologicznymi, co zwykle może prowadzić do zagrożenia zdrowia pacjenta. Jakie preparaty lecznicze będą niewskazane dla astmatyka podczas farmakoterapii lekami wziewnymi?

• Antybiotyki makrolidowe i leki antygrzybicze powodują wzrost stężenia budezonidu we krwi, co zwiększa ryzyko występowania jego działań niepożądanych.
• Leki z grupy β-blokerów (np. bisoprolol) przyczyniają się do osłabienia działania β2-mimetyków, a to ogranicza ich zdolność do efektywnego rozszerzenia oskrzeli podczas ataku duszności.
• Nie zaleca się równoczesnego stosowania kilku β2-mimetyków, co może spotęgować skutki uboczne tych leków. Istnieją przypadki leczenia opierającego się o połączenie krótko i długo działających β2-mimetyków, ale decyzję o takim rozwiązaniu podejmuje lekarz prowadzący.
• Pacjenci w trakcie leczenia inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO) muszą zrezygnować ze stosowania β2-mimetyków. Takie połączenie może doprowadzić do poważnych problemów związanych z sercem i układem krążenia m.in. nadciśnienia, dolegliwości bólowych w klatce piersiowej czy zaburzeń prawidłowego rytmu serca.

Inne strategie farmakoterapii

 

Astma wymaga od lekarzy, aby zaproponować pacjentom bezpieczne leki do przeciwdziałania chorobom współistniejącym. Polifarmakoterapia jest zawsze związana z występowaniem potencjalnego ryzyka niebezpiecznych interakcji, które mogą być przyczyną poważnych działań niepożądanych. Jednak dzisiejszy rynek farmaceutyczny oferuje wiele produktów leczniczych o podobnym efekcie terapeutycznym, lecz innym mechanizmie działania. Lekarz powinien zadbać, aby zaproponowane leki w żadnym stopniu nie kolidowały z lekami na astmę, które odgrywają znacznie ważniejszą rolę dla bezpieczeństwa codziennego funkcjonowania.

 

Bibliografia:

1. https://www.webmd.com/asthma/guide/medications-trigger-asthma
2. https://www.asthmafoundation.org.nz/your-health/living-with-asthma/common-asthma-triggers/medications
3. Global Strategy For Asthma Management And Prevention 2018.